ÇIKIŞ

      Çooook hem de çok uzun bir zamanın ardından "Meraba."

      O kadar fazla doldum ki yazmadığım süre zarfında o kadar biriktim ki bir yerden sonra taşıyamaz oldum ve rahatlamak için de tekrar buraya döndüm. Nefes alırken bile zorlanır oldum yaşadıklarımdan sonra. Hepsini olmasa da bi çoğunu anlatırım zamanla zaten (tabi düzenli bi şekilde yazmayı sürdürebilirsem. ) 

      Öncelikle sevgilimden ayrıldım. Hem de ne ayrılma tam kendisine yakışır bi şekilde hayatımdan çıkıp gitti. İşin kötü yanıysa ilk aşkımdı. Daha önce bi çok ilişkim olmasına rağmen bu farklıydı bilirsiniz işte o işleri. Yaklaşık bir buçuk yıl sürmüştü ilişkimiz son üç aysa tamamen kopuk. İlk çatırtılar bi gece yarısı onun telefonunu elime almamla başladı. Telefonun kilidini açar açmaz karşıma Hornet çıkmıştı. Tabi o an bendeki yıkılışı görmeniz lazım. Koç burcuyum, bi güveni kaybedince tam kaybediyorum herşeyi kaybediyorum. Şimdi keşke o gece onu affetmesem de bana tekrar güven vermesini istemeseydim diyorum. Salaklık işte salak aşık misali bırakmadım (bırakamadım belkide.) Bi daha asla güvenemeyeceğimi bildiğim halde devam ettim. Sonuç olarak hata bendeydi. Yapılması gerekeni bildiğim halde yapmadım ve onun yapmasına izin verdim. Eee tabi günü geldiğinde karşıma geçti ve hiç olmayacak bi şekilde hayatımdan çıkıp gitti. Şahsımca daha önce ya hiç ayrılma evresi konuşulacak kadar ciddi bi ilişkisi olmamış ya da hayatından çıkan herkes kendisinin ağzına sıçıp çıkmış kii o da benim ağzıma sıçıp hayatımdan çıkıp gitti. Bi akşam geldi ve ortada hiç bi şey yokken bağırıp çağırmaya hakaretler savurmaya başladı, lanet olasıca huyum sebebiyle de bende sesimi çıkartmadan dinledim. Onun gibi sertçe patlayabilirdim ama yapmadım çünkü herşey aşırı mantıksızdı o an. Kalkıp arkadaşının evine gitti. Ben de arayıp barışmaya çalıştım o gece tabi salak gibi çünkü ilişkimizin bittiğine dair kesin bi şey dememişti. Tabi ki de barışma gibi bi şey olmadı. O gece +Barnabas Anjelique cim saolsun çok destek oldu bana. Ağlayıp zırlamalarıma omuz olduğu için ne kadar teşekkür etsem azdır. Ertesi gün eski sevgilimle aramızda bi telefon konuşması geçti o zaman herşeyin farkına varabildim ancak. Herşey çoktan bitmişte benim haberim yokmuş. Ne diyeyim o an ne konuştuğumu bile hatırlamıyorum. Kabullendim bende başka  ne yapabilirim ki. Ama onca şey yerine beni karşısına alıp ayrılmak istediğini güzel bi dille anlatabilirdi, yapmadı. Bütün bunların yanında gitmesinden ziyade giderken dedikleri parçaladı beni. Sadece bahaneler vardı. Fazlaca bahaneler, gerçek bi sebep hiç yoktu.

       Şimdi tekrar arkaya dönüp bakmanın bi anlamı yok. Eğer biraz daha devam etseydi ben bitirirdim. Çünkü ilk defa birisine karşı kaybettiğim güvenin ne kadar güçlü bi etken olduğunu farkettim. Güven bitince herşey bitiyo.

       Daha detaylı da anlatabilirdim bu kadar kısa değildi yani her şey ama hayatımdan çıkmışta olsa insanlar üzerine pek fazla yazıp üstünden oyun oynuyormuşum hissine girmek istemiyorum ve ayrıca onlarında özellerine girmek istemem. 

       Ben bu kötü şeyleri yaşarken hep yanımda olup bana destek olan arkadaşlarım +Barnabas Anjelique  ve öğütleriyle eksik kalmayan +Gay Panda cığıma çok teşekkür ederim ...